- διπλοθλαστικός
- -ή, -όαυτός που προκαλεί διπλή διάθλαση τού φωτός («διπλοθλαστικοί κρύσταλλοι»).[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. μαρτυρείται από το 1870 στον Τιμ. Αργυρόπουλο].
Dictionary of Greek. 2013.
διπλοθλαστικός
Look at other dictionaries:
διπλ(ο) — (διπλούς, διπλός) α συνθετικό λέξεων που δηλώνουν διπλασιασμό ή επανάληψη τής σημασίας τού β συνθετικού π.χ. διπλοπρόσωπος, διπλοπαρακαλώ ΣΥΝΘ. αρχ. διπλοείματος, διπλωδούμαι μσν. διπλοεντέληνος, διπλοκαλαμαράτος, διπλοπαλαιολόγος,… … Dictionary of Greek
πόλωση — Φαινόμενο χαρακτηριστικό των εγκάρσιων κυμάτων –ιδιαίτερα των φωτεινών– που συνίσταται στην ταλάντωση των κυμάτων κατά ένα ορισμένο επίπεδο, το οποίο περιέχει τη διεύθυνση διάδοσης· το κάθετο επίπεδο προς εκείνο στο οποίο γίνεται η ταλάντωση… … Dictionary of Greek
